Olmuyorsa vazgeçmeyi bilecekmişiz...HII TBİ TBİ.
halbuki kalbimdeki puzzle'ın son parçasını seninle tamamlamıştım ben...
İnsan sevince olumsuz ihtimali düşünemiyor,
düşünsem sever miyim hem deli miyim acının üstüne yürüyeyim ben?
Acıyla tek bağım mercimek çorbası & pul biber sdgjhndfkj
Hayır o değil de acı'yla senin tek ortak özelliğin A ile başlaması heralde, zira benim dünyamdaki o adamın kalbi bir nar tanesi kadar parlak ve yalnızca mevsiminde açmaya elverişli....
Durumun vehamet-i sebebi net olmayışın mı, yoksa böyle olması işime geldiği için mi onu bilmiyorum.
Gerçi mevzubahis sen olduğunda kendi adımı bile unutuyorum.
Hala elimi kolumu koyacak yer bulamayışımdan tut, ağzımdan çıkan kelimeleri bile düşünemiyorum.
En çok çayı sevdiğini, nasıl içtiğini, yemeğin yanında ne yiyip ne yemediğini, en çok nelerden hoşlandığını, kendine gösterdiğin özeni, beğenilmenin verdiği güveni, mutsuzluğunu bile hissettirmediğini, aslında kararsız ama görünürde ne kadar kararlı olduğunu, aşılamaz özgüveninin ardında kırılgan bir kalp taşıdığını, manevi hazzını küçük mutluluklarla tamamladığını ve bunun gibi bütün detayları aklıma yazmaktan kendimi düşünmeye fırsat kalmadı.
Sırf sana benzediği için bile bi insanı sorgusuz sualsiz sevme eğilimim is not foundzdfjl
Hal böyle olunca neden sen diye sorduklarında, benim gördüğümü göremediğiniz için diyebilseydim keşke.
Ama senden 'vazgeçmişcesine' boşverin... diyorum.
Öyle ya, senin hikayende bana düşen vazgeçmek...
Böyle hikayeler bana göre değil edriyın.
